Het land van de vroegere waddenkust bewonderen? In Noord-Friesland kun je zien hoe het oerlandschap er vroeger uitzag. In de regio ten westen van Dokkum, tussen Holwerd en Hallum, ligt achter de dijk Noard-Fryslân Bûtendyks of It Noarderleech. De grootste overgebleven kwelder van Europa. Voor de dijk kun je zien hoe mensen het oerlandschap hebben omgetoverd tot voedselrijk boerenland, met haar kenmerkende terpdorpen. Een prachtig gebied om kennis te maken met lokale producten van gezonde bodem en de lokale trekpleisters op gebied van natuur en cultuur.
Lekker rond struinen tussen de bloemen, een veldboeket plukken en een bakje doen, even helemaal niks. Alleen maar genieten. Het kan allemaal.
Hotel-restaurant Zee van Tijd is gelegen in het dorpje Holwerd, daar waar de veerboot naar Ameland vertrekt.
“Rechtsachter het betonpad!”, roept Syds Miedema. Hij wijst richting de zeedijk. “Daar!” Het waait zo hard dat zijn schoonvader en Klaske hem nauwelijks kunnen verstaan.
“Wachten op hoog water” is een beeld van Jan Ketelaar. Het beeld bestaat uit twee, van metaal gelaste, vrouwen van vijf meter hoog. Een volle vrouw en een dunne vrouw.
Kom landen op de gouden rand van de Waddenzee; de Holwerterpolder is deel van het grootste overgebleven kweldergebied: Noard-Fryslân Bûtendyks.
De zomerdijk is verlaagd zodat de kwelder weer kan overstromen bij hoogwater. Daarnaast is er een vogelplas met eiland voor wadvogels als scholekster en kluut gerealiseerd. Verder is er een kreekloop...
Op de dijk is een monument aangebracht ter nagedachtenis. Een opmerkelijke bijkomstigheid is dat het vliegtuig maar 27 uur gevlogen heeft. En dat op een paar kilometer afstand nog een vliegtuig van 166 squadron is neergekomen.
Vanaf de terpentijd veroverde de mens land op de zee, zoals hier in Noard Fryslân Bûtendyks. Vanaf deze plek zijn de zomerpol- ders te zien, omringd door een zomerdijk, met hekken, sloten, greppels, historische sluizen en ‘dobben’.
Een nieuwe terp, buitendijks. Een belevingsplek, om mensen de waddenkust te laten beleven. Om oude verhalen te vertellen en nieuwe verhalen te maken. Over het ontstaan van het gebied en haar bewoners.
De theetuin van Kleine-Lijn. Goede koffie of verse thee met een heerlijk stuk huisgemaakte taart. Aandacht voor het interieur en de tuin. Een prachtige winkel met producten uit eigen atelier. Handgemaakt en van natuurlijke materialen.
Fraai gelegen op het landgoed 'Harsta State' in Hegebeintum, vind je in de Harsta Hoeve een gastvrij onderdak, waar je ongestoord kunt genieten van een goede nachtrust na bijvoorbeeld een stevige fietstocht.
Harsta State in Hegebeintum is een oude Friese state met een mooie landschapstuin met stinzenflora in het noorden van Friesland. De tuin en een gedeelte van het huis zijn opengesteld voor het publiek.
Het Kennis- en Ynformaasjesintrum Terp Hegebeintum ligt aan de voet van de hoogste terp van Nederland. Hier kunt u toegangskaarten kopen voor het Archeologisch Steunpunt, de kerk en Harsta State. Daarnaast vindt u hier het Terpcafé en TIP.
Het landschap langs de Friese kust heeft een bijzonder kenmerk: de terp. Terpen zijn opgeworpen woonheuvels, die bescherming moesten bieden tegen het opkomende zeewater.
Een heerlijke plek om te landen; dit mooie kunstwerk van Ids Willemsma. Het wordt de Dijktempel genoemd, maar klopt dat wel?
Ontdek het liggende fotokunstwerk midden in de Ozingadobbe, de plek waar de paarden in 2006 ingesloten raakten.
Het Lage Noorden is dé ontmoetingsplek aan de Friese waddenkust voor kunstenaars, buurtbewoners, fietsers en wandelaars, kampeerders, logees, levensgenieters en kunstliefhebbers.
O, zo vervelend als je net op de fiets zit: een stortbui. Een extreme plensbui van meer dan 60 mm per etmaal is bovendien best zorgelijk. De waterbeheerders liggen er wel eens wakker van.
(beluister hier het audioverhaal)
O, zo vervelend als je net op de fiets zit: een stortbui. Een extreme plensbui van meer dan 60 mm per etmaal is bovendien best zorgelijk. De waterbeheerders liggen er wel eens wakker van. Hoe moeten de Friese gemalen zoveel water in korte tijd afvoeren? En hoe moet dat in de toekomst, nu zware buien door klimaatverandering steeds vaker voorkomen?
De Heining, dit gemaal dat opvallend genoeg ín de dijk is gebouwd, helpt daarbij. Dat gebeurt alleen als het waterpeil in de Friese boezem, dat is het aan elkaar verbonden stelsel van vaarten en meren, te hoog staat. Deze vijzels kunnen dan 250 kubieke meter water per minuut naar zee pompen.
Het is een mooie assistentie voor de gemalen aan het IJsselmeer, maar de capaciteit is ook weer niet overweldigend als je vergelijkt met die gemalen in Lemmer en Stavoren, en zelfs niet met de gemalen Zwarte Haan en Roptazijl, die de polders hier verderop aan de kust drooghouden.
De Heining is dan ook onderdeel van een groter plan. Het is een uiting van een nieuwe manier van denken over waterbeheersing, een interne 'klimaatverandering' zou je kunnen zeggen. Meer meebewegen mét de natuur en het water in plaats van tegen de natuur en het water strijden. Dat is best spannend, want we hebben duizend jaar dijken gebouwd om ons tegen het geweld van de zee te beschermen.
En hoe doe je dat dan, anders naar waterbeheersing kijken? Door ruimte te maken voor extra waterberging in het binnenland bijvoorbeeld, zoals je hier kunt zien aan de brede vaarten, die natuurvriendelijke oevers hebben gekregen. En doordat het zeewater vrij spel heeft in een kweldergebied hoogt deze vanzelf door slib op. Over een paar jaar ontstaat hier dan al een natuurlijke buffer tegen de stijgende zeespiegel, als een golfbreker voor de dijk.
Het gemaal is ook een verbinding tussen zoet en zout water. Dit is goed voor trekvissen die 24 uur per dag door het gemaal kunnen zwemmen, maar ook voor kwelderplanten en wadvogels in het unieke buitendijkse kwelderlandschap.
Ingesproken door:
Samen met de andere leden van kunstenaarscollectief Observatorium werkt Ruud Reutelingsperger al jaren aan kunst in de openbare ruimte. Hierbij richt het collectief zich op het veranderende landschap en hoe het de nieuwsgierigheid kan prikkelen naar de wereld om ons heen.
Ruud en zijn collega’s kennen Joop Mulder al sinds jaar en dag. “Joop en wij delen dezelfde passie; het landschap en de verhalen van mensen. We maakten wilde plannen, spraken bijzondere mensen en vooral van het buitendijkse gebied werden we lyrisch; kwelders en dobben die wij nog niet kenden. Hoe mooi zou het zijn als de mensen weer zelf land kunnen gaan maken, als bewoners hun relatie met het buitendijkse zelf nieuw leven in kunnen blazen en in samenwerking met kunstenaars ook de taal van de verbeelding gaan spreken; riepen wij hardop tegen de wind in naar elkaar.” Deze dynamische samenwerking leidde tot een drietal concrete projectvoorstellen; Terp van de Takomst, De Kromme Horne en de Golf van Termunterzijl. “Samen met Joop predikten we de slogan; Eerst geloven, dan zien.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
Ga je op pad in Noard-Fryslân Bûtendyks? Start dan je bezoek bij Kweldercentrum Noarderleech. Daar kun je op een leuke manier kennismaken met het natuurgebied. Het centrum informeert bezoekers over de natuur en historie van het Noord-Friese kustgebied.
Half tien. Tineke de Vries klapt de laptop dicht. De administratie en het bestuurswerk voor de LTO zit er weer op. Ze moet opschieten, want de rest zal zo wel komen. Ze zet het koffieapparaat aan.
In de 20e eeuw werd Bartlehiem vooral bekend dankzij de Elfsteden schaatstocht.
Een klein museum met naieve schilderkunst van wereldformaat.
Het rijksmonument is nog altijd actief en je haalt hier dan ook heerlijk meel. Bezoek en laat je rondleiding door de molen en houtzagerij!
In ons restaurant staat de Italiaanse keuken centraal waarbij we lokale Friese producten gebruiken om de authentieke smaken van Napels naar uw bord te brengen.
