De plek is bijzonder. Een glooiing in het landschap, een bocht in de weg, een kerkhof met kapel en een handvol huizen. Een paar door weer en wind kromgetrokken bomen. De hand van zee en ijs die Wieringen kneden en vormden, zijn zichtbaar voor wie om zich heen kijkt. Stroe is oud. Al vanaf 2600 voor Christus is Wieringen continu bewoond. De keileemheuvels verheven zich boven de kwelders en de veenmoerassen. In de vroege middeleeuwen was Stroe voor de Friezen al waarschijnlijk een heilige plek, zij kwamen er samen om goden te eren. Later, vlak na de kerstening van de Friezen en de komst van de missionarissen Bonifatius, Liudger en Willibrord, verrees er een houten kerkje.