Welkom bij de Planetenpad audioroute!
Zet je koptelefoon goed op: het linkerdeel van de koptelefoon (met daarop de L) op je linkeroor en het rechterdeel op je rechteroor. Anders kun je gedesoriënteerd raken!
Hier sta je dan, op een azuurblauw ijskristal van planetaire proporties. De windplaneet, steenkoud van buiten, maar gloeiend heet van binnen. 5.000 °C is haar kern. Er laait een wind van 2000 km per uur. Ter vergelijking: dat is sneller dan een f35 sneljager op topsnelheid.
En hoewel ze prachtig is, kijk je van haar af, de leegte in. Ver van de zon opent zich een sterrenhemel. Miljoenen sterren, groot en klein. Met hun eigen planeten, van steen, van gas, van ijs. Hoe dichter je bij een ster komt, hoe warmer het wordt.
We lijken nu aan het einde van onze wandeling gekomen te zijn maar als je wilt kun je nog verder lopen te beginnen bij Rottumerplaat. Daar zou je hemelsbreed op deze schaal het verst bekende object uit ons eigen zonnestelsel vinden: genaamd Far Far Out. 24 km op onze tocht. En dan is er waarschijnlijk een lange tijd vrijwel niets. 50.000 km niks. Dat is één keer om de aarde en dan nog even van hier naar Florida. Daar op 4 lichtjaar, of wel 266.000 astronomische eenheden vind je de dichtstbijzijnde planeet draaiend in de bewoonbare zone van voor ons de dichtstbijzijnde ster: Proxima Centauri. Een chaotische rode dwergster in het sterrenbeeld centaur.
Die ster stuurt elke dag een zonnevlam recht op die planeet af. Waarschijnlijk heeft hij daarom geen atmosfeer en is er op het oppervlakte waarschijnlijk geen leven, en zeker geen intelligent leven. Rode dwergsterren zijn de meest voorkomende sterren in ons zonnestelsel. We hadden het dus ook slechter kunnen treffen met onze eigen ster. Nou ja, wij waren en dan waarschijnlijk niet geweest. Je kan niet ergens zijn waar je niet kan zijn. Dankzij de Zon, Jupiter, de maan, de Aarde en al haar leven konden we hier op Aarde ontstaan.
Ze gaven ons een kans. Een kans om te leven. Hoe we met die kans omgaan, dat is aan ons. Willen we deel zijn van het leven dat het leven mogelijk maakt. Of willen we alleen ons eigen licht laten branden.
De keuze is aan ons.
----
Hallo, u bent aan het einde gekomen van deze route. Deze wandeling is gemaakt in opdracht van de Rijksuniversiteit Groningen voor het project Donkerte van de Wadden.
Mijn naam is Douwe-Jan Schrale, maker en schrijver van deze route. Graag wil ik bedanken:
En u bedankt voor het lopen.
We zien u graag weer terug in dit prachtige bos, op wat mij betreft de mooiste planeet van het zonnestelsel.
