Ondernemers aan het Wad
Categorieën
Langs de Friese Waddenkust vind je veel onontdekte plekjes. Plekjes waar je ultiem kunt genieten van de rust én vooral prachtige natuur. Middenin deze natuur, in het kleine dorpje Kollumerpomp, vind je de sfeervolle natuurcamping it Dreamlân. Sinds 2009 de ultieme droomplek van Robert de Wit, Minke Schouten en hun drie kinderen. Hoog tijd om eens even te bellen met Minke over haar bijzondere accommodatie!
(leestijd: ongeveer 15 minuten)
Hé Minke, leuk dat je even wilt kletsen! Hoe zijn jullie eigenlijk ooit op het idee gekomen om te beginnen met it Dreamlân?
“Nou, we wilden heel graag ontsnappen aan de hectiek van de grote stad, in ons geval Utrecht. Het heen en weer reizen van Amsterdam en Utrecht; we waren alle drukte om ons heen best wel zat. We wilden onze kinderen omringd door natuur laten opgroeien en hebben flink om ons heen lopen kijken. We hebben zelfs Spanje een lange tijd overwogen. Maar uiteindelijk is de keuze toch op de Friese Waddenkust gevallen!”
Dat is nogal een verschil zeg! Spanje en Kollumerpomp?
“Haha! Dat klopt inderdaad. Het was vlak voor de kredietcrisis, sowieso al een hele spannende tijd. Maar met name het verkrijgen van vergunningen in Spanje is heel tricky. Zo hadden we al meerdere keren ons oog laten vallen op een locatie maar we kregen weinig voor elkaar. Dat vonden we een te groot risico. Eigenlijk in dezelfde tijd kwamen deze plek in Kollumerpomp tegen. Puur toevallig! En hier waren we gelijk helemaal verliefd op. Maar zo’n rare keuze is Friesland voor ons niet geweest, hoor. We hebben tenslotte allebei Friese roots.”
Dat scheelt al een hoop natuurlijk! Hoe werd er op jullie komst naar Kollumerpomp gereageerd?
“Over het algemeen positief. Wel typisch Fries natuurlijk. ‘Eerst zien, dan geloven.’ In eerste instantie waren mensen ook wel verbaasd dat we in Kollumerpomp wat wilden beginnen maar wij zagen gelijk de potentie in de plek, de ruimte én het weidse landschap. We zagen meteen wat hier zou kunnen! Uiteindelijk werden met die gezonde, kritische blik wel heel erg welkom geheten. We kwamen ook met onze kleine kinderen, dus we maakten ook wel vrij snel contact. We voelden ons al heel snel thuis!”
Kijk eens aan! En hoe hebben jullie it Dreamlân in al die jaren zo mooi op weten te bouwen?
“We wilden hier graag gaan wonen en Robert werkte al veel thuis. Dus de locatie van zijn werkplek maakte niet zoveel uit. Ik werkte destijds zelf voor Amnesty International en kon dat in Groningen verder doen. Dus eigenlijk was it Dreamlân voor ons meer een klusje voor erbij. Maar we vonden de plek zó mooi, magisch zelfs. En die moet je dan wel delen natuurlijk! We wilden sowieso al de bijbehorende camping gaan uitbreiden en aanpassen op onze manier. Maar als we iets doen, doen we het meteen ook goed. Dus we kregen gelijk al meer gasten én wensen. Ook de vraag om bungalows. Stap voor stap hebben we het geheel mooier gemaakt en uitgebreid. Zo konden we ook land van de buurman kopen, daar hebben we onze eerste Ecolodge op neergezet. En het jaar erop nog eentje! Vervolgens kregen we de kans om het volledige weiland te kopen. Dat was niet in zo’n goeie staat maar hoe vaak krijg je die kans? Inmiddels is ook dit stukje van it Dreamlân helemaal opgebloeid!”
“Later hebben we een compleet nieuw huis voor onszelf kunnen bouwen, met receptie en kantoor. Ons oude huis zijn we toen gaan verhuren als groepsaccommodatie. En de boekingen bleven maar binnen stromen! It Dreamlân werd onze hoofdbron van inkomsten. Dus eigenlijk is het allemaal heel organisch gegroeid.
We luisteren ook heel erg naar onze gasten en passen alles aan op hun wensen. Als we deze plannen allemaal meteen hadden uitgevoerd, in plaats van geleidelijk zoals we nu hebben gedaan, dan had onze situatie er heel anders uitgezien.”
Dat kan ik mij goed voorstellen! En nu? Hebben jullie nog grote plannen voor de toekomst?
“Nou, in ieder geval géén grote verbouwingen. Ik ben zelf al een tijd actief om dit gehele gebied meer een ecozone te laten worden. Het verkleinen van onze voetafdruk vind ik namelijk erg belangrijk. Zoals het draaien van de haven op waterstof of boeren hun boerderijen op een andere manier qua bedrijfsvoering te laten inzetten. Maar van mij mag dit wel doorgezet worden naar de gehele Waddenkust. Dit is een gedoodverfd gebied om zich te richten op de ecotoerist én het ecotoerisme in het algemeen. Al die mensen die hun best doen om plasticvrij te leven, vegetarisch zijn; dat is een alsmaar groter groeiende groep. En dat past ontzettend goed bij dit gebied. Het waddengebied is dunbevolkt en het kan hier dus ook heel goed. Wij krijgen deze groep al grotendeels als gast. Daar focussen we ook op natuurlijk. Ik ben zelf overtuigd van het feit dat je hier de focus op moet leggen. Daar zullen sommige mensen zich niet door aangesproken voelen en dat is ook prima. Het waddengebied is bij uitstek geschikt voor de ecotoerist.”