Kissebillen

Toen ik het Culinair Erfgoed Centrum vroeg naar iets echt Vlielands, kreeg ik ‘kissebillen’ doorgemaild, snoepgoed van suiker en stroop. Ook Omrop Fryslân kwalificeerde kissebillen als ‘typysk Flylanner iten’. Maar ik herkende het recept: dat zijn op Ameland ‘streken’, net als op Texel (waar ze ooit ‘babbeluinen’ heetten), en in het oosten des lands. Zeeland is er beroemd mee geworden: babbelaars. Van kissebillen is, kortom, alleen de naam uniek.

Werkwijze

Breng de azijn met het water aan de kook en voeg suiker, boter en zout toe. Los al roerend de suiker op en laat de massa 5 à 10 minuten op een laag vuur pruttelen. Verwarm voor donkere kisssebillen de suiker 5 minuten langer. Het wordt een dikke lichtgekleurde suikermassa die draden trekt. Doe om de consistentie te testen een druppel in een glas koud water. Wordt deze meteen hard, dan is het goed. Vet een bakplaat in en strijk het mengsel in een dunne laag uit. Als het geheel voldoende is afgekoeld kan het in stukjes worden gehakt. Laat deze helemaal afkoelen en bewaar ze in een pot of blik.

Sòntje Ònder: Een soort trifle van uitgelekte (geiten) yoghurt, hangop, verkruimelde Vlieduntje, watergruwel met cranberries en gort, en daarbovenop nog een Vlieduntje en een kissebil, gemaakt van Vlielandse honing. Het glazen potje dankt zijn naam ‘Sòntje ònder’ aan de kleurenpracht die doet denken aan de ondergaande zon aan het Noordzeestrand.