Bekijk alle 5 foto's
Bildtstars en Eigenheimers is een foto- en verhalenroute langs de Waddenkust, voorbij reusachtige portretfoto’s van aardappelboeren midden in het landschap. Zo krijgen de boeren en hun families een gezicht. Welk verhaal willen zíj vertellen over het land dat zij bewerken? Over hun cultuur en hun leven? Bekijk de Waddenkust door de ogen van de lokale aardappelboer aan de hand van portretten in beeld in geluid.
Monumentale foto-installaties van Linette Raven
De eerste tien portretten – gemaakt door fotograaf Linette Raven –…
Bildtstars en Eigenheimers is een foto- en verhalenroute langs de Waddenkust, voorbij reusachtige portretfoto’s van aardappelboeren midden in het landschap. Zo krijgen de boeren en hun families een gezicht. Welk verhaal willen zíj vertellen over het land dat zij bewerken? Over hun cultuur en hun leven? Bekijk de Waddenkust door de ogen van de lokale aardappelboer aan de hand van portretten in beeld in geluid.
Monumentale foto-installaties van Linette Raven
De eerste tien portretten – gemaakt door fotograaf Linette Raven – zijn sinds november 2018 te zien op boerderijdaken, muren en schuren in Noord-Oost Friesland. In mei 2020 zijn er zeven portretten bij gekomen. Van ver turen de geportretteerde boeren over de velden. Soms alleen, soms met hun familie, maar altijd in de dagelijkse kledij en zonder opsmuk. ‘Het landschap is de mensen en de mensen zijn het landschap’, aldus fotograaf Linette Raven. ‘Je moet die mensen alleen nog even leren kennen.’
Innemende audioverhalen van Ellen Schat
De aardappelboeren op de Bildtstars en Eigenheimers-route zijn niet alleen innemend vastgelegd op beeld, maar hebben ook ieder een audioportret gekregen. Wie meer wil weten over het boerenleven en het landschap, kan voor of tijdens de route de prachtige, ingetogen verhalen van Ellen Schat beluisteren. De audiobestanden zijn ingesproken door dichter Syds Wiersma en te beluisteren bij de onderstaande boerderijen.
Aardappeleter ontmoet aardappelteler
De foto-installaties van Bildtstars en Eigenheimers blijven tenminste vijf jaar hangen en worden langzaam één met het landschap. Met dit langlopende project wil Sense of Place de relatie tussen aardappeleter en aardappelteler herstellen. De bezoeker schept straks niet meer zomaar een frietje of aardappel op het bord, maar krijgt er direct een prachtig verhaal bij.
Vanaf Toeristisch Overstap Punt Firdgum/Koehool kun je zo het gebied rondom Unesco Werelderfgoed De Wadden intrekken!
Leo Vogels drukt op de knop bij de loods. Terwijl het doorzichtige rolluik soepel omhoog ratelt checkt hij buienradar: geen wolkje aan de lucht. Een bericht verschijnt op zijn telefoon: 2 uur?, vraagt heit. Leo stuurt een duimpje en een smiley.
Jan Andringa rijdt met een kist Innovator over de oude dijk als hij plots op de rem moet trappen. Een lammetje schiet voor de trekker langs. Oei, dat scheelde weinig. Hij moet nog even wennen aan de schapen op de dijk.
Het is fris en vochtig buiten. Sjoerd en Gerlof ademen wolkjes uit als ze van de boerderij naar de sorteerloods lopen. De sorteerband draait al binnen. Andries, Sjoerd Watze en Jan Syds zijn bovenin de hoek, waar de sorteerinstallatie is gebouwd.
Een icoontje toont een grijze wolk met drie druppels. Teun klikt de website weg, nog een paar berekeningen maken en de administratie voor deze week is weer klaar. In de verte dreunt de rooimachine. Zoon Geertjan is samen met anderen bezig met het rooien.
Aan de Waddenzeekust ligt de Oudebildtdijk, de langste straat van Nederland. Op deze dijk nr. 834 bevindt zich "Atelier 11" waar Lucie de Blécourt haar B&B runt.
Jarig Palsma tuurt op zijn overzicht met rassen, generaties, hectares en namen van percelen. Kor laat met een heftruck een kist vol pootgoed zakken.
Ytzen Pieter staat in de woonkeuken en kijkt naar buiten. De warmte kringelt boven het land. “Je ziet het elke dag groeien nu”, zegt Anneke, die net de jongste kinderen naar bed heeft gebracht voor een middagdutje.
Er even heerlijk op uit. Een kleinschalige recreatieboerderij in Friesland. Onze accomodaties zijn voorzien van alles wat je nodig bent. Je geniet hier van de rust, ruimte, prachtige zonsondergangen en als afsluiter kun je elke ochtend mee dieren voeren in ons dierenpark!
In het noordwesten van Friesland ligt het schilderachtige dorpje Oudebildtzijl. Hotel/Logement De Witte Klok ligt in het hart van het dorp en biedt reizigers al sinds 1664 accommodatie.
Bij ons proef je het pure wat ‘Het Bildt’ ons te bieden heeft. Eten is een ware belevenis bij eetcafe ’t Graauwe Paard
Tjeerd Polstra's blik glijdt langs de klok als hij de kantine binnenloopt. Oef, vijf over zeven. Henk en hait zitten al met een bekertje in de handen aan tafel. Tjeerd drukt het knopje van het koffieapparaat in en wrijft in zijn ogen.
Half tien. Tineke de Vries klapt de laptop dicht. De administratie en het bestuurswerk voor de LTO zit er weer op. Ze moet opschieten, want de rest zal zo wel komen. Ze zet het koffieapparaat aan.
Het Stationnetje van Marrum-Westernijkerk is gelegen aan het eens zo roemruchte spoorlijntje “het Dokkumer Lokaaltje”. Het wordt wel eens genoemd als het leukste station van heel Nederland.
Ontdek het liggende fotokunstwerk midden in de Ozingadobbe, de plek waar de paarden in 2006 ingesloten raakten.
De vingers van Bartel Reitsma betasten de piepende wekker tot hij de uit-knop heeft gevonden. Het duurt even voordat hij beseft dat het nog midden in de nacht is. O ja, de beregening van de uien.
“Rechtsachter het betonpad!”, roept Syds Miedema. Hij wijst richting de zeedijk. “Daar!” Het waait zo hard dat zijn schoonvader en Klaske hem nauwelijks kunnen verstaan.
“Wachten op hoog water” is een beeld van Jan Ketelaar. Het beeld bestaat uit twee, van metaal gelaste, vrouwen van vijf meter hoog. Een volle vrouw en een dunne vrouw.
Het is aangenaam warm in de kas. Samen met medewerker Jan Boonstra is Jan Idsardi bezig met het zeven van de een- en tweejarige stammen pootaardappelen, werk dat met de hand moet gebeuren. Jan voelt zich uitgerust en is klaar voor het nieuwe seizoen.
Direct aan Werelderfgoed "De Wadden" met uitzicht over de Waddenzee, Ameland en Schiermonnikoog.
Augustus 2018, het is bloedheet. Bij de boerderij van Hans van Kuiken is het een drukte van jewelste. Trekkers rijden af en aan. Het is oogsttijd en 2400 ton pootaardappelen moeten van het land. Hans maakt lange dagen.
Ljibbe Weidenaar steekt zijn neus om de hoek van de deur. “Zei je wat?”, vraagt hij. Zijn vrouw Lieneke is aan de keukentafel bezig met de administratie. “De man van Talent is er”, zegt ze zonder op te kijken van de laptop. “Hij is al in de schuur.”
De mobiel in zijn overall trilt. Douwe neemt op. “Kom je even?” klinkt de stem van zijn zoon Hans, die het bedrijf nog niet zo lang geleden heeft overgenomen. Wat zou er aan de hand zijn? “Ik kom er zo aan,” antwoordt hij.
De zon geeft de tarwe een gouden gloed. Durk Seepma loopt over zijn land en staat af en toe stil om de omgeving in zich op te nemen. Wat een magie! Het graan levert helaas weinig op, net als luzerne, maar de gewassen voeden de bodem en maken die luchtig.
Met een grote glimlach kijkt Yme Meirink in de zijspiegel van de trekker. De pootaardappelen vallen in de met stof beklede opvangbak. Ja, voorzichtig met die kwetsbare knollen.
De meeuwen krijsen al in de lucht als Lieuwe met de trekker het land op rijdt. Hoe is het toch mogelijk? Ze voelen het op een of andere manier aan. Hij laat de ploeg zakken en drukt stevig het gas in.
