Prins Hendrikzanddijk

Met de aanleg van de Prins Hendrikzanddijk ontstaat 200 hectare nieuwe natuur op een dynamische plek in het Waddengebied. Vanuit de zuidpunt van Texel worden de duinen als het ware nog even de hoek omgezet en ontmoeten daar de Waddennatuur van schorren, slikken en zandplaten. De harde grens van de 19de -eeuwse Prins Hendrikpolder krijgt zo een prachtige natuurlijke gradiënt naar de Waddenzee. Het nieuwe duin komt aan de zeezijde van de bestaande dijk te liggen en zorgt ervoor dat de Prins Hendrikpolder ook in de toekomst een veilige waterkering heeft. Het duin wordt daarbij niet hoger dan nodig is vanuit de waterveiligheidseisen. Dat houdt in dat de top van de duinenrij in hoogte varieert van 8 – 9.50  meter boven NAP. Daardoor blijft vanaf de kruin van de dijk, over de duinen heen, de Waddenzee zichtbaar. 

Op drie punten wordt een bijzondere aansluiting van het duin op het binnendijkse landschap gemaakt. Bij de zuidkant van het nieuwe natuurgebied, bij ‘t Horntje, sluit het duin met een plateau aan op de dijk en de voorlandkering. Hier is direct bij de aanleg een uitzichtpunt  (beleefcentrum) geplaatst om het spectaculaire proces van het opspuiten van het zand van nabij te kunnen zien.Tegenover het Prins Hendrikgemaal wordt een duinvallei gemaakt. Deze vallei vangt mogelijk verstuivend zand op en biedt een mooi uitzicht vanaf het balkon bij het gemaal. Ook bij de Cerespolder wordt tussen dijk en duin ruimte uitgespaard voor een kleine vallei. Het duin zelf wordt hier ook hoger, met een paar duintoppen van 11 meter, als omgeving voor het nieuwe uitzichtpunt voor vogelaars. Door dit deel van het duingebied loopt een wandelpad met een schelpenverharding, dat toegang geeft tot het uitzichtpunt en aansluit op het wandelpad rond de Cerespolder.

Aan de Waddenzeezijde loopt het duin met een zone van schorren, slikken en strand geleidelijk over in de zee. Op het strand worden ‘poffertjes’ van extra fijn zand aangelegd, de Benthos-banken. Dit zand zal zich onder invloed van wind en water verspreiden en vormt daarmee een goede biotoop voor het voedsel van Wadvogels zoals steltlopers.