Aarde

Lees je liever (mee)?

Wandelaar; Je  hebt 1 AE afgelegd. Één astronomische eenheid: 149,6 milioen km. De afstand tussen de aarde en de zon. Zo meten wij het universum.  Een zonnestelsel-meter. In totaal telt deze wandeling er dertig. 1 AE brengt je precies tot op de bosgrond. Hier wil ik je wat laten horen.

Dit is het geluid van onder je voeten: van dat  wat onze planeet haar naam geeft. Aarde gemaakt door leven. Je hoort beestjes. Ze verteren blad, en maken de grond vruchtbaar. Vruchtbaar voor nieuw blad. Blad van planten die zuurstof maken en water zuiveren, voor al het leven hier om te drinken. 

Het leven heeft in 3,4 miljard jaar geleerd om samen de voorwaarden te scheppen voor zijn eigen bestaan. Maar dat was nooit gelukt zonder dat wat er al was: de aarde.

Onze planeet is een lot uit de loterij. 

De gescheurde aardkorst diep onder je voeten, is door tektonische platen zowel stevig als flexibel. Ze zorgen ervoor dat de lava-druk binnen de planeet verdeeld wordt en zelden te groot is. Venus heeft dit niet, en is daarom bezaaid met puisterige mega-vulkanen die de dampkring met CO2 verdichten. CO2 dat de draaiing vertraagt.

Wij draaien daarentegen met een lekker tempo. Niet te snel en niet te langzaam. Één rondje per 24 uur zorgt ervoor dat de warmte verdeeld wordt over de planeet en de nachten niet eindeloos ijskoud zijn zoals op de langzame Mercurius. Onze draaiing geeft ons een magnetisch veld, dat water en lichte gassen zoals ozon beschermt tegen zonnevlammen. Ozon is de planetaire zonnebrandcrème: het houdt schadelijk UV-licht tegen. 

Al het leven, ook jij, bestaat uit water. Te dichtbij de zon, zoals Mercurius, en je verdroogt. Te ver weg, zoals Jupiter, en je bevriest. 

Terwijl we de ruimte weer in lopen kijken we nog een keer om. Het is op aarde nacht, maar niet echt donker. Huizen, kassen en kantoren stralen de ruimte in. We zien op de aarde steeds meer, maar de sterren steeds minder. 

Verblinden we onszelf met ons eigen licht?