De haven van opstapplaats Holwerd is deze ochtend in oktober gehuld in grijs miezerweer. De lucht en het water lijken bijna even donker en de vogels op het slib trekken de vleugels hoog op om zich warm te houden. Perfect weer om flink bij uit te waaien dus. Samen met vriendin Susanne vertrek ik naar Ameland, waar we de natuur van dit seizoen gaan beleven. Ik ken Ameland vooral als een gezellige zomerbestemming en ben razend benieuwd hoe de Amelandse natuur in de winter is.
De boot vaart in een uurtje naar het eiland, waar je uitstapt in de haven van Nes. Het is een kleine honderd meter lopen naar de fietsverhuurder, waar twee elektrische fietsen al voor ons klaarstaan. Bij de VVV verderop worden we verwelkomd door een vrolijke Marjan die ons een wandel- en fietskaart in handen drukt en de mooiste routes aanwijst.
We volgen de weg die ons Nes in leidt, brengen de tassen bij onze slaapplek en maken een klein rondje door dit pittoreske dorp dat in de grijze mist wat mysterieus krijgt. Het is hier stil, maar achter de ramen van een bakker en een eettentje zien we genoeg gezelligheid. Oude vissershuisjes tekenen hier verder het straatbeeld. IJzeren getallen die als muurankers op de voorgevels prijken, vertellen de leeftijden van deze historische bouwwerkjes.
Een goede wandeling begint met een goede maaltijd, dus we zoeken een tentje in de omgeving voor een stevige lunch. Die vinden we bij Stranders, een visrestaurant vlak buiten het dorp. Na de lunch fietsen we naar het oostelijke deel van Ameland, en die tocht is werkelijk een feestje. Deze hoek van het eiland is een en al natuurgebied en het fietspad kronkelt er avontuurlijk doorheen, met zo nu en dan wat hoogteverschillen. Het weer maakt niet uit, mooi is het toch wel!
Aan het eind van onze fietsroute komen we bij natuurgebied ’t Oerd uit, met de Oerdblinkert als het hoogste punt van het eiland. We parkeren onze fietsen bij het informatiebord en gaan te voet verder. Het gebied is vandaag wat nat, maar met goed schoeisel kun je hier prima wandelen. De route meandert door gras, duin, moeras en strandzand en trakteert iedere honderd meter weer op een nieuw uitzicht en een ander landschap. Hier zíe je de natuur niet alleen, je voelt hem ook in de koude wind om je oren. Maar met het idee dat we ons straks lekker opwarmen met een stevige maaltijd, is die kou geen enkel probleem.
Met een capuchon op ons hoofd trotseren we lachend de kale vlaktes, al is het ook lekker om soms even je haren om je hoofd te voelen waaien. Je voelt je in dit gebied helemaal alleen op de wereld en op het uitkijkpunt heb je een prachtig uitzicht over de Waddenzee en het eiland. Met helder weer kun je vanaf hier zelfs het vasteland zien liggen. Wat een magie.
Met rode wangen fietsen we terug naar Nes. Ik neem afscheid van vriendin Susanne, die uitblaast op de boot, terwijl ik me opwarm in het mooie appartement van De Vlindertuin. Ik heb een bad in mijn appartement, dus het is duidelijk waar ik vanavond ben.
Maar voordat ik dat warme bad instap, fiets ik nog even richting het strand. De horizon kleurt daar inmiddels paars, roze en oranje van de ondergaande zon. Mijn maag begint inmiddels wel te knorren, dus ik schuif iets verderop aan bij Sjoerd, een modern en inspirerend duurzaam strandpaviljoen. In 2020 werd het zelfs verkozen tot meest duurzame strandpaviljoen van Nederland. Heerlijk om hier te zitten en van het uitzicht op zee te genieten. Wanneer het donker is, keer ik tevreden terug naar mijn appartement om eindelijk dat welverdiende bad te nemen.
De volgende ochtend slaap ik uit om daarna rustig de dag te beginnen in de ontbijtzaal. Verse broodjes, beleg, yoghurt… Dit is fijn wakker worden. Buiten schijnt het zonnetje inmiddels. Dat is het voordeel van de eilanden; grijze buien waaien snel weer voorbij en wisselen in rap tempo af met een momentje blauwe lucht.
Ik heb nog mooi even de tijd om een wandeling te maken, dus fiets ik naar het Hagedoornveld. Hier kun je een route van 4,5 kilometer wandelen in de ongerepte natuur vol duindoornstruiken. In de herfst zitten deze planten vol rode bessen, nu in de winter kun je vooral genieten van de mooie kleuren, het water en de vogels in de verte. Het is een prachtige wandeling die pal langs de duinen loopt, je hebt er dus echt dat eilandgevoel. Vergezichten over de natuur, wind in je haren en dramatische wolkenpartijen in de lucht. Ameland is prachtig. Ook in de winter.