Wierum
Augustus 2018, het is bloedheet. Bij de boerderij van Hans van Kuiken is het een drukte van jewelste. Trekkers rijden af en aan. Het is oogsttijd en 2400 ton pootaardappelen moeten van het land. Hans maakt lange dagen.
(het audioverhaal is te beluisteren in de media)
Augustus 2018, het is bloedheet. Bij de boerderij van Hans van Kuiken is het een drukte van jewelste. Trekkers rijden af en aan. Het is oogsttijd en 2400 ton pootaardappelen moeten van het land. Hans maakt lange dagen. Hij schenkt tijdens het rijden een bakje koffie uit de thermos en zet de airco in de trekker wat hoger.
Een paar maanden eerder heeft hij het kostbare pootgoed in de grond gestopt. Dan is het afwachten wat de weergoden doen, al heeft hij zelf ook invloed op het groeien en bloeien van de aardappelen. Met een scherpe blik selecteert hij de zieke planten uit het veld en gebruikt hij vloeibare bemesting om het gewas goed te laten presteren. En daarbij houdt hij zich strikt aan de Nederlandse milieu-eisen. Die zijn streng, veel strenger dan in veel andere landen, van waaruit in de winter vaak groente naar Nederland wordt ingevlogen. Zouden mensen dat eigenlijk wel weten?
Hans pakt een vers gerooide aardappel uit de kuubkist, knijpt er zacht in. De schil voelt droog aan. Mooi zo. Maar de komende maanden blijkt pas of de oogst echt goed gelukt is. Eerst wordt alles in de schuur bewaard, geventileerd en gekoeld. In november volgt het sorteren, in maten als 28 tot 35 mm en 45 tot 55 mm. Ook 'leest' hij de aardappelen dan op beschadigingen. Dan volgen keuringen van de Nederlandse Aardappel Keuringsdienst.
Zijn rassen gaan bijvoorbeeld naar Sri Lanka, Algerije en Europese landen, waar ze worden nageteeld. Elke aardappel heeft zijn specifieke einddoel: patat, chips of consumptieaardappel. Dit ras gaat naar Cuba, weet Hans. Jaren geleden was hij er eens. Dat 'zijn' aardappel in zo'n warm klimaat groeit, liet hem zien dat de aardappel een goed antwoord is op de toenemende voedselbehoefte. Ieder jaar komt er het duizelingwekkende aantal mensen bij van 100 miljoen. Aardappelen hebben weinig water nodig terwijl zoet water nog een enorm probleem gaat worden. Het verschil met rijst, tarwe en vlees is enorm. Tel daarbij op dat de aardappel vol zit met vezels, vitaminen en mineralen. De aardappel is dus een ideaal gewas.
Hans hoort een ratelend geluid, de rooimachine hapert. Hij gaat eronder liggen en krijgt de machine in een handomdraai weer aan de praat. Dat technisch inzicht heeft hij toch maar mooi van zijn vader. Hij veegt zijn handen af aan de overall. In de verte ziet hij Balling en Siebren aan komen fietsen. Zij gaan straks ook meehelpen. Tot het donker wordt.
(Beluister het audioverhaal naast de foto)
Dit verhaal is onderdeel van de route Bildtstars en Eigenheimers van Sense of Place
Here you will find Hans van Kuiken
Koaterhústerwei 1from your location
Een culinaire fietsroute van 55 km over de vruchtbare Waddenklei boven Dokkum. Geniet van de heerlijke producten die ambachtsmensen...
Bildtstars en Eigenheimers is een foto- en verhalenroute langs de Waddenkust, voorbij reusachtige portretfoto’s van aardappelboeren...
Bezoek verschillende inspirerende plattelandswinkels, creatieve ateliers en heerlijke theetuinen . Je bent van harte welkom...
Deze bijzondere fietsroute neemt je mee in de geschiedenis van Dongeradeel ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.
Maak al fietsend kennis met Nationaal Park Lauwersmeer, UNESCO-werelderfgoed De Waddenzee en de eeuwenoude stad aan het wad...
De Sense of Place route is een overkoepelende route langs zowel buitenkunst als andere bezienswaardigheden. Je kunt de route...
Wil je meer proeven van de prachtige natuur en de heerlijke producten gemaakt door Friese boeren langs het Wad en in het...
Deze fietsroute laat je het landschap en voedsel in de omgeving van Dokkum en omgeving ervaren. Van boerderijwinkels tot...
Vlas is niet alleen een nuttig gewas, de velden vol met schattige blauwe of witte vlasbloemetjes zijn ook prachtig om te...
Via deze route fiets je door een grond met een rijke geschiedenis aan terpbewoning.
