WIERINGERWAARD
This mill was built in 1742 as an ironing mill but converted into a flour mill. The volunteer millers grind grain into flour.
View all 6 pictures
The ironing mill was built in 1741 for the drainage of the Wieringerwaard.
The Wieringerwaard was drained in 1610, just after the reclamation of the Zijpe. Five mills took care of the drainage and the pumped-out water could end up at sea via a diver sluice. At the end of the 17th century it turned out that the five mills could drain the polder, but that this was not possible if the outside water level was too high. If the water level of the sea was too high, the pumped-out water could not be drained. The plan was conceived to build an ironing mill, which could grind the vortex at sea from a high outside water level.
With the arrival of the steam pumping station in 1871, the ironing mill lost its function. The mill was sold to C. Posch to be converted into a corn mill. During the Second World War, the mill gear, spindle and rail wheel were removed and burned. In 1961 the mill came to an end, the mill was completely demolished and sold.
The mill was restored in 1964, when it was operational but empty inside. The interior was refitted in 1998 and grain has been ground by the volunteer millers ever since. The mill is owned by the Municipality of Hollands Kroon and is operated by Stichting Molen de Hoop. The millers are present almost every Wednesday from 10 am to 4.30 pm. Feel free to come and have a look inside! Grain is ground into flour. You can buy the traditional mill flour or pancake mix from the miller. The mill is a national monument.
Sources - Mill database via www.molendatabase.nl - Register of monuments via www.monumentenregister.cultureelerfgoed.nl - Molen de Hoop Foundation via. www.dehoopwieringerwaard.nl
Midden in het centrum van Winsum ligt de molenberg en op deze berg verrees in 1851 voor rekening van P.G. Wildeveld een achtkante...
Molenstraat 4
9951 AJ Winsum
This North Holland polder mill was built in the 17th century and restored in 1974/1980.
Korte Belkmerweg 10
1756 CB 'T ZAND NH
(beluister hier het audioverhaal)
O, zo vervelend als je net op de fiets zit: een stortbui. Een extreme plensbui van meer dan 60 mm per etmaal is bovendien best zorgelijk. De waterbeheerders liggen er wel eens wakker van. Hoe moeten de Friese gemalen zoveel water in korte tijd afvoeren? En hoe moet dat in de toekomst, nu zware buien door klimaatverandering steeds vaker voorkomen?
De Heining, dit gemaal dat opvallend genoeg ín de dijk is gebouwd, helpt daarbij. Dat gebeurt alleen als het waterpeil in de Friese boezem, dat is het aan elkaar verbonden stelsel van vaarten en meren, te hoog staat. Deze vijzels kunnen dan 250 kubieke meter water per minuut naar zee pompen.
Het is een mooie assistentie voor de gemalen aan het IJsselmeer, maar de capaciteit is ook weer niet overweldigend als je vergelijkt met die gemalen in Lemmer en Stavoren, en zelfs niet met de gemalen Zwarte Haan en Roptazijl, die de polders hier verderop aan de kust drooghouden.
De Heining is dan ook onderdeel van een groter plan. Het is een uiting van een nieuwe manier van denken over waterbeheersing, een interne 'klimaatverandering' zou je kunnen zeggen. Meer meebewegen mét de natuur en het water in plaats van tegen de natuur en het water strijden. Dat is best spannend, want we hebben duizend jaar dijken gebouwd om ons tegen het geweld van de zee te beschermen.
En hoe doe je dat dan, anders naar waterbeheersing kijken? Door ruimte te maken voor extra waterberging in het binnenland bijvoorbeeld, zoals je hier kunt zien aan de brede vaarten, die natuurvriendelijke oevers hebben gekregen. En doordat het zeewater vrij spel heeft in een kweldergebied hoogt deze vanzelf door slib op. Over een paar jaar ontstaat hier dan al een natuurlijke buffer tegen de stijgende zeespiegel, als een golfbreker voor de dijk.
Het gemaal is ook een verbinding tussen zoet en zout water. Dit is goed voor trekvissen die 24 uur per dag door het gemaal kunnen zwemmen, maar ook voor kwelderplanten en wadvogels in het unieke buitendijkse kwelderlandschap.
Ingesproken door:
Samen met de andere leden van kunstenaarscollectief Observatorium werkt Ruud Reutelingsperger al jaren aan kunst in de openbare ruimte. Hierbij richt het collectief zich op het veranderende landschap en hoe het de nieuwsgierigheid kan prikkelen naar de wereld om ons heen.
Ruud en zijn collega’s kennen Joop Mulder al sinds jaar en dag. “Joop en wij delen dezelfde passie; het landschap en de verhalen van mensen. We maakten wilde plannen, spraken bijzondere mensen en vooral van het buitendijkse gebied werden we lyrisch; kwelders en dobben die wij nog niet kenden. Hoe mooi zou het zijn als de mensen weer zelf land kunnen gaan maken, als bewoners hun relatie met het buitendijkse zelf nieuw leven in kunnen blazen en in samenwerking met kunstenaars ook de taal van de verbeelding gaan spreken; riepen wij hardop tegen de wind in naar elkaar.” Deze dynamische samenwerking leidde tot een drietal concrete projectvoorstellen; Terp van de Takomst, De Kromme Horne en de Golf van Termunterzijl. “Samen met Joop predikten we de slogan; Eerst geloven, dan zien.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
O, zo vervelend als je net op de fiets zit: een stortbui. Een extreme plensbui van meer dan 60 mm per etmaal is bovendien...
Zeedijk 15
9073 TN Marrum
Molen De Hoop was most likely built in 1641 as an octagonal flour mill. On maps from the early 17th century, there was already...
Molenpad 1
1734 JM OUDE NIEDORP
Molenmuseum 'De Eendracht' is gevestigd in een koren- pelmolen en herbergt zes zolders kijkgenot. Op de begane grond bevindt...
Mounebuorren 18
9133 MB Anjum
Molen De Jonge Held staat in het dorpje Leegkerk vlakbij de stad Groningen. De poldermolen werd gebouwd in 1829 en bemaalde...
Frieschestraatweg 438
9746 TL Leegkerk
