OUDE NIEDORP
Molen De Hoop was most likely built in 1641 as an octagonal flour mill. On maps from the early 17th century, there was already a mill on this site, presumably a standard mill.
View all 9 pictures
Molen De Hoop was most likely built in 1641 as an octagonal flour mill. A corn mill is a mill that grinds flour from grain. The year 1641 is mentioned on the beard of the upper porter. The beard is a wooden board on the front underside of a windmill cap, primarily intended to prevent water from entering.
History of the mill A deed dated December 16, 1631 shows that there was another corn mill in Oude Niedorp. This is a purchase deed from Jacob Jacobsz. Seew. He bought the mill to move to another place. Through a 'wind letter', Seeuw received the right of the wind for the area in 'de Poelen'. This was originally a swampy area between the Waerd and the dike: the Dorpsstraat from the Verlaat to the Zuiderweg. After the reclamation of the Heerhugowaard in 1629, there was nothing left to say that the area 'de Poelen' was temporarily under water. Because Mr. Seeuw has asked to move a mill, we can assume that there was already a mill in the vicinity of Oude Niedorp before 1631. Presumably the relocated mill was lost due to fire or dilapidation. As a result, a new corn mill had to be built in 1641.
Molen de Hoop is, as it is called, an octagonal mill. The wooden construction consists of eight planes. The fact that the wooden octagon is really old is evident from various parts of the construction, at both the top and bottom of the octagon. The mill has a more than 100 years old and unique blade cross with steel beams, built in 1893 by the Pot company.
Millers From various deeds an overview can be made of the different owners and millers who kept the mill running. On May 31, 1723, the mill, house and yard are bought by Jan Dirksz. The Geus. The mill remained in the possession of the well-known miller family De Geus almost continuously until 1901. On March 31, 1901, Cornelis Snijboom became the new owner. In 1940, the sons Willem and Maarten take over the business. The occupation years were not the easiest for the newly started (acquired) company. But after the liberation, things quickly improved with the company. Willem had to stop in 1960 for health reasons. Maarten did not want to continue alone. The brothers therefore decided to end the company. Officially, the milling company C. Slijboom was closed on May 16, 1961.
On December 17, 1961, the mill was sold to the former municipality of Oude Niedorp for one guilder. Since then the mill has been well maintained, but turned sporadically.
The mill has been running regularly since 2000. Because the mill runs regularly, everything is well maintained. Every time the mill is running, this is actually an inspection where incipient problems are immediately noticed. There are three active millers, and you are welcome to watch the mill when it is turning.
Importance of the mill Until well into the 19th century, the presence of a corn mill in a village was of great importance to the population. Close to home, the miller ground the harvested wheat or rye from his own field for the daily bread to be baked. In a village, the corn miller was highly regarded. And if a miller ran into financial problems, the municipal council often looked for a solution. This was because of the great economic importance of having a mill in the village for the population.
The mill has the status of a national monument.
Sources Historical overview Flour mill 'De Hoop' Image bank of the Cultural Heritage Agency of the Netherlands via www.beeldbank.cultureelerfgoed.nl
Midden in het centrum van Winsum ligt de molenberg en op deze berg verrees in 1851 voor rekening van P.G. Wildeveld een achtkante...
Molenstraat 4
9951 AJ Winsum
This mill was built in 1742 as an ironing mill but converted into a flour mill. The volunteer millers grind grain into flour.
Molenweg 47
1766 HN WIERINGERWAARD
This North Holland polder mill was built in the 17th century and restored in 1974/1980.
Korte Belkmerweg 10
1756 CB 'T ZAND NH
(beluister hier het audioverhaal)
O, zo vervelend als je net op de fiets zit: een stortbui. Een extreme plensbui van meer dan 60 mm per etmaal is bovendien best zorgelijk. De waterbeheerders liggen er wel eens wakker van. Hoe moeten de Friese gemalen zoveel water in korte tijd afvoeren? En hoe moet dat in de toekomst, nu zware buien door klimaatverandering steeds vaker voorkomen?
De Heining, dit gemaal dat opvallend genoeg ín de dijk is gebouwd, helpt daarbij. Dat gebeurt alleen als het waterpeil in de Friese boezem, dat is het aan elkaar verbonden stelsel van vaarten en meren, te hoog staat. Deze vijzels kunnen dan 250 kubieke meter water per minuut naar zee pompen.
Het is een mooie assistentie voor de gemalen aan het IJsselmeer, maar de capaciteit is ook weer niet overweldigend als je vergelijkt met die gemalen in Lemmer en Stavoren, en zelfs niet met de gemalen Zwarte Haan en Roptazijl, die de polders hier verderop aan de kust drooghouden.
De Heining is dan ook onderdeel van een groter plan. Het is een uiting van een nieuwe manier van denken over waterbeheersing, een interne 'klimaatverandering' zou je kunnen zeggen. Meer meebewegen mét de natuur en het water in plaats van tegen de natuur en het water strijden. Dat is best spannend, want we hebben duizend jaar dijken gebouwd om ons tegen het geweld van de zee te beschermen.
En hoe doe je dat dan, anders naar waterbeheersing kijken? Door ruimte te maken voor extra waterberging in het binnenland bijvoorbeeld, zoals je hier kunt zien aan de brede vaarten, die natuurvriendelijke oevers hebben gekregen. En doordat het zeewater vrij spel heeft in een kweldergebied hoogt deze vanzelf door slib op. Over een paar jaar ontstaat hier dan al een natuurlijke buffer tegen de stijgende zeespiegel, als een golfbreker voor de dijk.
Het gemaal is ook een verbinding tussen zoet en zout water. Dit is goed voor trekvissen die 24 uur per dag door het gemaal kunnen zwemmen, maar ook voor kwelderplanten en wadvogels in het unieke buitendijkse kwelderlandschap.
Ingesproken door:
Samen met de andere leden van kunstenaarscollectief Observatorium werkt Ruud Reutelingsperger al jaren aan kunst in de openbare ruimte. Hierbij richt het collectief zich op het veranderende landschap en hoe het de nieuwsgierigheid kan prikkelen naar de wereld om ons heen.
Ruud en zijn collega’s kennen Joop Mulder al sinds jaar en dag. “Joop en wij delen dezelfde passie; het landschap en de verhalen van mensen. We maakten wilde plannen, spraken bijzondere mensen en vooral van het buitendijkse gebied werden we lyrisch; kwelders en dobben die wij nog niet kenden. Hoe mooi zou het zijn als de mensen weer zelf land kunnen gaan maken, als bewoners hun relatie met het buitendijkse zelf nieuw leven in kunnen blazen en in samenwerking met kunstenaars ook de taal van de verbeelding gaan spreken; riepen wij hardop tegen de wind in naar elkaar.” Deze dynamische samenwerking leidde tot een drietal concrete projectvoorstellen; Terp van de Takomst, De Kromme Horne en de Golf van Termunterzijl. “Samen met Joop predikten we de slogan; Eerst geloven, dan zien.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
O, zo vervelend als je net op de fiets zit: een stortbui. Een extreme plensbui van meer dan 60 mm per etmaal is bovendien...
Zeedijk 15
9073 TN Marrum
Molenmuseum 'De Eendracht' is gevestigd in een koren- pelmolen en herbergt zes zolders kijkgenot. Op de begane grond bevindt...
Mounebuorren 18
9133 MB Anjum
Molen De Jonge Held staat in het dorpje Leegkerk vlakbij de stad Groningen. De poldermolen werd gebouwd in 1829 en bemaalde...
Frieschestraatweg 438
9746 TL Leegkerk
