In de verte zie je hem boven alles uit prijken. De robuuste toren trots waakt over het dorp. Als een vertrouwd baken in het landschap. De zware houten deur van de kerk opent moeizaam en een bekende, aardse geur komt je al gauw tegemoet. Wat van buiten zo robuust is, blijkt van binnen licht te zijn. Je ziet houtsnijwerk, gekleurde ramen en een hoog plafond van gewelven. Je hoort alleen je eigen voetstappen over de stenen vloer klinken en je blijft even staan om de stilte te horen. Wat een rust.
Al eeuwen tekenen kerken de horizon van het landschap. Ze staan vaak op een wierde, die bescherming bood tegen de overstromingen van de Waddenzee voordat er dijken waren. De een noemt ze bakens van stilte, rust en bezinning, de ander roemt de robuuste uitstraling en weer een ander stelt dat ze samen één groot museum zijn.
Ontdek meer