Kalkoven

Aan de Hellingstraat staat een replica van een kalkoven. In 2015 gebouwd door de Stichting Historische Visserij Zoutkamp door mensen uit het reïntegratietraject.

In de tweede helft van de negentiende eeuw had Zoutkamp een tweetal kalkovens, die samen een zogenaamd kalkwerk vormden. Omstreeks 1900 bepaalden de karakteristieke vormen van deze ovens tezamen met de Gereformeerde kerk in belangrijke mate het silhouet van het dorp. Aanvankelijk ging het in Zoutkamp om de leverantie van schelpen aan verschillende kalkbranderijen elders in Noord-Nederland. De schelpenvissersbedrijven stortten scheepsladingen schelpen, vooral bestaande uit kokkels, in grote hopen op de oevers van het Hunsingokanaal. 

In de jaren zestig van de negentiende eeuw bouwde de Zoutkamer ondernemer Woldringh twee kalkovens ter plaatse. Woldringh bouwde eerder ook al een portlandcementfabriek en een stoomhoutzaagmolen. In de kalkovens werden uit de Lauwerszee en Waddenzee opgeviste schelpen gebrand en vervolgens met water omgezet in gebluste kalk, geschikt voor metselspecie, pleisterwerk en andere toepassingen. 

Nog altijd vormt de schelpenvisserij een tak van bedrijvigheid in Zoutkamp. De schelpenzuiger De Vertrouwen van de firma Rousant legt nog regelmatig aan op de Reitdiepskade om schelpen te lossen. De schelpen worden niet meer gebruikt voor mortel, maar dienen voornamelijk voor de isolatie en vochtregulering van huizen en de verharding van fietspaden.