De Hollewalsweg
Categorieën
-
De Hollewalsweg
op Texel
Tientallen jaren, soms wel eeuwenlang, werden ze van generatie op generatie doorverteld: volksverhalen. De Waddeneilanden én het kustgebied zitten boordevol met deze bekende (en onbekende) verhalen. Er zijn boeken vol mee geschreven. Het is belangrijk dat deze verhalen gedeeld blijven worden. We hebben verteld over Terschelling, Ameland én Schiermonnikoog, met verhalen over de Doodemanskisten, het Stryper Wyfke en natuurlijk Rixt van 't Oerd. Dit keer vertellen we je over een dolgedraaid varken, het verhaal van de Hollewalsweg van Texel.
Leestijd: ongeveer 5 minuten
Ruzie in de vergaderzaal
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat er op het mooie, groene Waddeneiland Texel lang geleden een weg aangelegd moest worden. Een weg tussen de twee dorpen Den Burg en Den Hoorn. De koppige bewoners van het eiland konden het alleen niet eens worden over hoe de weg precies zou lopen. Stuk voor stuk bleven ze bij hun eigen mening. De gemoederen liepen zelfs zó erg op, dat het bijna tot een grote vechtpartij ontaarde. Midden in de vergaderzaal. De schout (bepalend ambtenaar) kreeg alleen net op tijd een ludiek idee en sloeg met z'n vuist op tafel. Er moest en zou een beslissing vallen en de schout bedacht dat die beslissing moest komen te liggen bij... een varken!
Er werd besloten om het dier door de weilanden heen te jagen. Zoals het varken zou lopen, zo zou de weg eruit komen te zien. Eindelijk waren de heren eensgezind en werd er besloten om het varken op pad te sturen, wanneer de eerste sneeuw gevallen was. Dan konden ze tenminste goed zien welke route het dier zou nemen.
De Hollewalsweg
Moeder natuur had haar taak netjes uitgevoerd: er lag een dik pak sneeuw op Texel. De inwoners van de dorpen kwamen vrolijk samen om te kijken hoe het varken zou worden opgejaagd door het weiland. Iedereen had naar dit moment uitgekeken. Enkele jongeren waren aangewezen om achter het varken aan te rennen en de weg te markeren met paaltjes. Zo konden ze gelijk zien hoe de weg zou lopen. Een kort ogenblik later werd het varken losgelaten, kreeg het een ferme tik op de kont en holde het krijsend de weilanden in. Achterna gezeten door een horde enthousiaste Texelaars. Het dolgedraaide varken bereikte tegen de avond z'n eindbestemming maar het feest van de Texelaars ging nog tot in de late uurtjes door. De hevig slingerende weg van Den Burg naar Den Hoorn werd de Hollewalsweg genoemd.
Anno 2023
Er zijn meerdere verhalen over varkens of andere dieren die wegen bepalen. Sterker nog: op Terschelling bepaalde een koe waar de kerk van Hoorn moest komen. Daar hebben we eerder als eens over verteld. Tegenwoordig is de Hollewalsweg nog altijd zichtbaar op Texel. Zo heb je de Hollewal in Den Burg, ten westen van het centrum. De contouren van de oude Hollewalsweg zijn echter ook nog zichtbaar. Hiervoor hebben we de Historische Vereniging van Texel om een stukje uitleg voor gevraagd:
"De Hollewalsweg liep voorheen Den Burg uit richting het westen. Nu kruist -ie over de Beatrixlaan, tot en met het Katholieke kerkhof. Daar kruist het de Verzetstraat door. Als je deze oude lijn doortrekt, kom je bij de Pontweg. Daar staat tussen de Schuttehoek en de brandweerkazerne een huis tussen de bomen, gelegen aan een oud stukje van de Hollewalsweg. Als je dan de Pontweg oversteekt is er nog een vervolg van de oude weg tot een oude schapenboet, daar stopt het."
Als bron voor dit verhaal, is het boek Waddenlegenden van Henk de Weerd gebruikt.
Verder lezen? - Ontdek ook deze Sprookjes en Sagen van de Wadden
-
De grote haan van Schiermonnikoog
De grote haan van Schiermonnikoog
Tientallen jaren, soms wel eeuwenlang, werden ze van generatie op generatie doorverteld: volksverhalen. De Waddeneilanden én het kustgebied zitten er vol mee. Dit keer vertellen we het verhaal van de grote haan van Schiermonnikoog.
-
De wraak van de meerminnen
De wraak van de meerminnen
Tientallen jaren, soms wel eeuwenlang, werden ze van generatie op generatie doorverteld: volksverhalen. De Waddeneilanden én het kustgebied zitten er vol mee. Dit keer vertellen we het verhaal van een Texelse schipper. Een schipper genaamd Jurk Jensens.
-
Sprookjes en Sagen van de Wadden: De tjatteljúed
Sprookjes en Sagen van de Wadden: De tjatteljúed
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat er op een dag op het strand van Schiermonnikoog, dat zo breed is dat de duinen onzichtbaar zijn, vier mannen liepen. Het was winter en vanuit het noordoosten joeg een ijzige storm over het zand.
-
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Doodemanskisten
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Doodemanskisten
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat er eeuwen geleden in de duinen van West-Terschelling een kasteel stond. Hierin woonde een jonge, mooie prinses, moederziel alleen. Al haar familieleden waren verdwenen op zee.
-
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Wanda Sage
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Wanda Sage
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat Vlieland in de dertiende eeuw werd geregeerd door koningin Wanda, dochter van Wicholf de Sakser. Op het vorstenhuis rustte een vloek.
-
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Sommeltjes
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Sommeltjes
Of het waar is, weten we niet. Maar het verhaal wil dat er oostelijk van De Waal eeuwenlang sommeltjes leefden op Texel. Ze hadden daar hun eigen berg: de Sommeltjesberg. Daarop dansten deze aardmannetjes in het maanlicht.
-
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Rixt van 't Oerd
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Rixt van 't Oerd
Tientallen jaren, soms wel eeuwenlang, werden ze van generatie op generatie doorverteld: volksverhalen. De Waddeneilanden én het kustgebied zitten boordevol verhalen. Dit keer dé legende van Ameland. De legende van Rixt van 't Oerd.
-
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Terschelling
Sprookjes en Sagen van de Wadden: Terschelling
Tientallen jaren, soms wel eeuwenlang, werden ze van generatie op generatie doorverteld: volksverhalen. De Waddeneilanden én het kustgebied zitten boordevol van deze bekende (en onbekende) verhalen. Zo ook op het eiland Terschelling.